De toekomst van de perswinkels: Een persoonlijke reflectie met papa Gazetje

In ons land sluiten elke week twee krantenwinkels hun deuren. Dit is niet alleen een statistiek; het raakt me persoonlijk, omdat ik zie hoe mijn vader, Guido Coenegrachts, al bijna veertig jaar met passie en toewijding zijn winkel, ’t Gazetje in Vroenhoven, runt. De geur van vers gedrukt papier en versgebakken brood verwelkomt elke klant, en voor velen is het meer dan alleen een plek om hun krant te kopen. Het is een ontmoetingsplek waar verhalen worden gedeeld en sociale banden worden versterkt.

De afgelopen jaren is het aantal perswinkels in België drastisch gedaald, van 4.103 in 2005 naar nog maar 1.518 nu. Dit heeft vergaande gevolgen, niet alleen voor de ondernemers, maar ook voor de gemeenschap. In ’t Gazetje worden niet alleen kranten en tijdschriften verkocht, maar ook sociale interactie en betrokkenheid onderhouden. Het is een plek waar mensen elkaar ontmoeten, verhalen uitwisselen en elkaar ondersteunen.

De Uitdagingen van de Huidige Tijd

De reden voor deze sluitingen is niet enkel de verschuiving naar online lezen. Terwijl de overheid ons vertelt dat mensen liever digitaal lezen, zie ik dagelijks de trouwe klanten van mijn vader, zoals Robert, die zijn dagelijkse krant niet wil missen. Mensen zoals hij vormen de ruggengraat van onze gemeenschap. De uitdagingen voor krantenwinkels zijn aanzienlijk, vooral met een ‘lasagne aan regels’ die het ondernemersleven bemoeilijkt. Mijn vader moet innovatief zijn om te overleven, wat hij doet door zijn aanbod uit te breiden met brood, postpakketten en zelfs wenskaarten.

Toch blijft het frustrerend om te zien hoe de overheid ons steeds opnieuw belast met nieuwe regels, vooral in een sector die al zo zwaar onder druk staat. Het voorbeeld van de nationale loterij dat ik aanhaalde in het artikel zegt veel over de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd. Toen de producten van de loterij niet langer exclusief in krantenwinkels verkrijgbaar waren, werd niet alleen de verkoop aangetast, maar ook de sociale controle die mijn vader altijd heeft nagestreefd. Hij kent zijn klanten en weet wanneer iets niet klopt. Het is die persoonlijke betrokkenheid die niet te vervangen is door online aankopen.

De Waarde van Perswinkels

Wat ik ook niet kan negeren, is de rol die ’t Gazetje speelt in het sociale weefsel van de gemeenschap. Het is een plek van zorg en verbinding. Wanneer mijn vader zich zorgen maakt over een klant die een paar dagen niet komt, aarzelt hij niet om op te bellen. Dat soort zorg en betrokkenheid is van onschatbare waarde in onze moderne samenleving, waar sociale contacten soms moeilijk te vinden zijn.

Toch is het ook duidelijk dat de traditionele krantenwinkel voor een uitdaging staat. Met de afname van klanten en de toenemende kosten wordt de toekomst onzeker. Veel van mijn collega’s kijken reikhalzend uit naar hun pensioen, maar ik kan me dat nog niet voorstellen. Mijn vader en ik zijn vastbesloten om ons best te blijven doen voor ’t Gazetje. Want als wij niet meer bestaan, wat gebeurt er dan met al die mensen die afhankelijk zijn van ons voor hun dagelijkse nieuws en sociale contacten?

Samen de Toekomst In

In mijn rol als Vlaams parlementslid voor Open VLD probeer ik de uitdagingen van onze sector onder de aandacht te brengen. Ik geloof dat er ruimte is voor verandering en dat we de regels moeten herzien om ondernemers zoals mijn vader te ondersteunen. We moeten een toekomst creëren waarin onze perswinkels niet alleen overleven, maar ook bloeien.

Het is cruciaal dat we de waarde van fysieke perswinkels erkennen. Ze zijn meer dan alleen winkels; ze zijn de harten van onze gemeenschappen. Laten we samen werken aan een toekomst waarin deze waarde wordt erkend en beschermd.

Dit blogbericht is gebaseerd op een artikel dat verscheen in Dag Allemaal.