De urgentie van een nieuw mestactieplan: een reactie op de druk van Europa

De afgelopen weken is er opnieuw druk vanuit Europa gekomen over de kwaliteit van onze waterlopen in Vlaanderen. De Europese Commissie heeft ons gewaarschuwd dat we dringend meer inspanningen moeten leveren om te voldoen aan de nitraatrichtlijn. Dit is niet alleen een juridische zaak, maar vooral een kwestie van onze verantwoordelijkheid als beleidsmakers om de waterkwaliteit te verbeteren.

De Status Quo en de Druk vanuit Europa

Na een ingebrekestelling van begin dit jaar is deze nieuwe opmerking van de Commissie een duidelijke schreeuw om actie. Vlaanderen heeft tot eind november de tijd om een antwoord te formuleren, maar de kans dat we tegen die tijd een nieuw mestactieplan (MAP7) kunnen presenteren, lijkt momenteel heel klein. Ondanks een principeakkoord tussen landbouw- en natuurorganisaties over enkele maatregelen, blijven we nu al maanden in het duister tasten over de politieke vertaling daarvan.

Waarom duikt de Urgentie Pas Nu op?

Bij minister van Omgeving Zuhal Demir leek er aanvankelijk een enorme urgentie te zijn. Vorig jaar hadden we het gevoel dat er schot in de zaak zat. Maar nu, zoveel maanden later, draaien we nog steeds rondjes. De gesprekken lijken te zijn vertraagd, en de politieke vertaling van het akkoord blijft uit. De druk van Europa en een eerdere uitspraak van de Brusselse rechter die een strenger mestbeleid eist, moeten ons aanzetten tot handelen, maar dat gebeurt niet.

Het Stikstofdossier: Een Belemmering?

Daarnaast compliceren de discussies rond stikstof de situatie. Veel van de maatregelen uit MAP7 zijn namelijk afhankelijk van de uitkomsten van het stikstofakkoord. De recente vernietiging van het stikstofdecreet door de Raad van State heeft ons opnieuw naar de tekentafel gestuurd. Als we geen politieke oplossing voor het stikstofdossier vinden, dreigt MAP7 weer uitgesteld te worden.

De Weg Vooruit

Het is essentieel dat we nu snel en doeltreffend handelen. We kunnen ons geen verdere vertraging permitteren, vooral niet met de druk van Europa die op ons schouders rust. We moeten de handen ineenslaan met alle betrokken partijen en de politieke vertaalslag van het akkoord maken.

Als Vlaams Parlementslid ben ik vastbesloten om deze kwestie hoog op de agenda te houden. De waterkwaliteit in Vlaanderen is niet alleen een milieukwestie, maar ook een kwestie van volksgezondheid en landbouwbelangen. We hebben een collectieve verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat onze waterlopen schoon en gezond blijven. De tijd om te handelen is nu.

Dit blogbericht is gebaseerd op een artikel dat verscheen in De Tijd:  https://www.tijd.be/politiek-economie/belgie/vlaanderen/tijd-dringt-voor-nieuw-vlaams-mestactieplan/10500227.html