Nieuwe subsidieregeling voor de bescherming van vee tegen aanvallen van de wolf

Volgende week vrijdag keurt de Vlaamse regering naar verwachting een nieuwe subsidieregeling goed voor de bescherming van vee tegen aanvallen door de wolf. Wat mij betreft is dit een noodzakelijke stap, maar er zijn nog enkele aandachtspunten die ik graag wil belichten. Ook niet-professionele paard- en rundveehouders zullen in aanmerking komen voor deze subsidie, tenminste als ze binnen een nog te bepalen ‘schutkring’ wonen. Dit lijkt op het eerste zicht een goede zaak, maar de regeling laat nog steeds enkele belangrijke vragen open.

Op dit moment krijgen niet-professionele kleinveehouders in het risicogebied van de wolf al tachtig procent van de kosten terugbetaald wanneer ze hun omheining wolfwerend maken. In de nieuwe regeling zal dat percentage stijgen naar negentig procent. Daarnaast komen nu ook pony’s, ezels en kleinere paardachtigen in aanmerking voor de subsidie. Dit werd bevestigd door het kabinet van Vlaams minister van Omgeving, Zuhal Demir. Hoewel dit een verbetering is, vind ik dat we ook moeten kijken naar de bescherming van grotere dieren, zoals paarden en runderen, die op dit moment buiten deze regeling vallen. Zij zullen alleen in aanmerking komen als ze zich binnen een ‘schutkring’ bevinden, die enkel wordt afgebakend wanneer er een wolvenaanval plaatsvindt. Dit moet sneller en efficiënter aangepakt worden.

Probleem voor Professionele Paardenhouders

Wat mij echter het meest zorgen baart, is dat professionele paardenhouders in een nadelige positie blijven ten opzichte van niet-professionele paardenhouders. Terwijl hobbyhouders meer omheining kunnen laten subsidiëren, blijft voor professionele fokkers de limiet van 1.600 meter omheining gelden. Dit is voor mij onaanvaardbaar. Oorspronkelijk werd aangenomen dat de wolf geen paarden zou aanvallen, maar het is inmiddels duidelijk dat ook veulens en kleinere paarden gevaar lopen. Het onderscheid tussen professionals en hobbyisten is in dit geval niet langer gerechtvaardigd. Daarom vraag ik met klem aan de bevoegde ministers om dit verschil op te heffen en ervoor te zorgen dat ook professionele paardenhouders hun dieren kunnen beschermen.

Evaluatie van het Wolvenprotocol

Daarnaast dringt een herziening van het huidige wolvenprotocol zich op. Zoals het protocol nu in elkaar zit, kunnen strengere preventieve maatregelen pas worden genomen wanneer een wolf herhaaldelijk vee heeft aangevallen in een goed beschermde weide. Tegelijkertijd werd bij de invoering van het protocol gesteld dat het niet nodig is om alle weides wolfproof te maken, vooral niet voor paarden en runderen. Dit leidt tot onlogische situaties waarbij de wolf verschillende keren kan toeslaan zonder dat er meteen actie ondernomen kan worden. Het protocol moet dus dringend aangepast worden om meer preventieve maatregelen mogelijk te maken.

Als Vlaams Parlementslid blijf ik me inzetten voor een eerlijke en doeltreffende bescherming van al onze veehouders, zowel professionele als niet-professionele. De wolf mag dan wel een beschermd dier zijn, maar dat betekent niet dat onze boeren en hun dieren de dupe moeten worden. Het is tijd voor een oplossing die iedereen beschermt.

Dit blogbericht is gebaseerd op een artikel dat verscheen in Het Belang van Limburg: https://www.hbvl.be/cnt/dmf20210930_97649798